2009-11-22

วันนี้เมื่อปีที่แล้ว...

ช่วงนี้เมื่อปีแล้วก็เป็นช่วงที่ดอกทานตะวันจะบานสะพรั่งสวยงามมาก แต่อาจจะเป็นเพราะปีนี้ฝนหยุดช้าหน่อยก็เลยเห็นดอกทานตะวันบานช้าหน่อยที่มวกเหล็ก แต่คิดว่าภายในอาทิตย์นี้ หรืออาทิตย์หน้า ก็คงจะเห็นสีเหลืองเต็มระหว่างสองข้างทางมวกเหล็ก เป็นความสวยงามของธรรมชาติที่จะได้ดูเพียงปีละครั้งเท่านั้น และก็เป็นช่วงที่เพื่อน ๆ จะชอบมาเที่ยวและได้เจอกับเพื่อน ๆ ด้วย..ดีจัง อยากจะได้ดาวเรื่องบานแบบนี้ตลอดจะได้ไม่เหงา...
ช่วงที่มีความสุขของชีวิตเราก็ควรจะจดจำไว้ ทำไมเหรอ ก็เพื่อไว้ชดเชยและเป็นกำลังอย่างดีในช่วงที่ชีวิต ท้อแท้ ถดถอย หมดกำลังใจจะได้เอาไว้ใช้เป็นยาวิเศษ อย่างดีที่จะช่วยพยุงชีวิต ให้ดำเนินต่อไป และคงอยู่ได้อย่างมั่นคง...

ฝนคงจะหายไปแล้วจริง ๆ ...

บรรยากาศที่มวกเหล็กวันนี้หนาวกว่าเมื่อวานอีก ห่มผ้าแล้วก็ยังไม่ค่อยจะอุ่น อากาศแบบนี้เราชอบมากเพราะไม่ต้องมีเหงื่อออกเยอะ กลางคืนไปเล่นกีฬา ออกกำลังกายแต่พอมาจับมือตัวเอง เย็นเฉียบเหมือนพึ่งออกจากตู้เย็น อากาศเริ่มหนาวจริง ๆ ไม่ใช่แค่เย็นนะ แต่มันถึงขึ้นหนาวเลยล่ะ..........