Power of prayer...

.... is coming soon

Moving house is in my thinking...

Since, I have been approved to move inside the MC-campus, but I am still thinking i would move or not. Some of my friend said it is good to live inside the MC-campus. My children didn't agree to move they liked this place and didn't want to move. I tried to explain them why we have to move, but they didn't unsderstand. Anyway I still have time until the end of this month(March) or until on 15th of next month(Aprl 15) we will make final decision.
...I started church planting in Muaklek. Pr. Ryan was asked me to be the leader. It was nice at the first time of Thai culture worship. We had 14 members came and joined the worship....

Move again...

My children try to ask me question why we have to move our house again. I just replied them just for saving money because we now both mom and dad are not working we don't have enough money to pay alot for house rental each month if anyway we can save we should do that way. Finally they understood, but still have some confused I know this because they gave some more comment that "Dad I think we will not stay in this house not so long I think we will move again" I didn't reply anything just smiled.

The weather come back to alittle bit cold again in the moring. FOr me I think it is good.

...

เผลอแป๊บเดียว ปีใหม่ก็ผ่านไปถึงกุมภาฯ แล้ว...เฮ้อ

เผลอแป๊บเดียว ปีใหม่ก็ผ่านไปถึงกุมภาฯ แล้ว...เฮ้อ อีกไม่กี่วันก็จะเป็นวันวาเลนไทน์ วันแห่งความรัก จะวันอะไรก็แล้วแต่มันไม่ได้มีความหมายอะไรมากไปกว่าวันอื่น ๆ เพราะสำหรับเราแล้วทุกวันก็สำคัญเท่ากันหมด เพียงแต่ว่าใครจะรู้ค่าของแต่ละวันมากแค่ไหน...

และแล้ว ปีเก่าก็ผ่านไปอีกปีหนึ่ง...ลาที 2551

ไม่น่าเชื่อว่าปี 2008 จะผ่านไปเร็วมาก เร็วจนเรายังจำเหตุทั้งหมดขอปีนี้ได้ แทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยสำหรับปีนี้ แต่ก็เป็นปีหนึ่งที่ได้รับประสบการณ์อะไรหลายอย่าง และจะกลายเป็นประสบการณ์ที่ดี ปีนี้ไม่มีโอกาสกลับไปอยู่ร่วมกับครอบครัวอีกตามเคย ครอบครัวเราออกจากมวกเหล็กมาตั้งแต่วันที่ 19 ธันวาคม เพื่อจะไปเลี้ยงส่ง ศาสนาจารย์ประจำโบสถ์ที่จะกลับไปบ้านของเขาที่เมกา...และก็อยู่ที่ รพ. มิชชั่นตั้งหลาย สิงอยู่ที่บ้าน เพื่อนสนิท ที่ รพ. อยู่นานหลายวัน จนเกิดเรื่องจนได้ แฮ่ะ... เด็ก ๆ เมื่ออยู่ร่วมกันสนุกสนาน เล่นกันเพลินไปหน่อย จนทำให้รบกวน เพือนที่อยู่ห้องด้านล่าง แต่ก็ไม่เป็นไรนะ...

และยังได้มีโอกาสได้ไปช่วยจัดงานคริสต์มาสช่วย อ.ฉะลิ้ม ที่บางกอกน้อยด้วย สงสารเหมือนกัน ไม่มีใครช่วยเลย ก็จัดกันไปตามมีตามเกิด ศาสนาจารย์ เป็นผู้นำอาหารที่ช่วยมื้อกลางวัน จัดกิจกรรม เล่นเกมส์ อะไรกันพอหอมปากหอมคอ เด็ก ๆ ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน... กลับมามวกเหล็กอีกที ก็วันที่ 30 ธค. ล่ะ....

นอนที่บ้านได้คืนเดียว เอง เพื่อนก็โทรมาชวนไปกินเลี้ยงปีใหม่ที่บ้านเขาอีก ตอนแรก กะว่าจะไม่ไป เพราะเหนือย อยากจะพักผ่อน นอนอยู่ที่บ้าน ส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ สบาย ๆ แต่ก็ใจอ่อน ท้ายที่สุดก็ต้องหอบ เสื้อผ้ากระเป๋า พะรุงพะรัง ออกจากบ้านไปอีก ทั้งที่พึ่งกลับมาจาก ก่ทม. เมื่อวานนี้เอง... จะไปบ้าน น้องยุ้ย...ต่อ...เห็นบอกว่าคืนนี้จะเลี้ยงปีใหม่ และถือโอกาสเลี้ยงส่ง ศาสนาจารย์ประจำโบสถ์ด้วยเช่นกัน คืนนี้ก็สนุกสนานกันพอสมควร อะไรที่ไม่เคยทำก็ได้ทำ อะไรที่ใครเคยอัดอั้นตันใจ หรือ อึดอัดก็ได้ถูกปลอปล่อย ออกมา เช้าวันที่ 1 มค.52 ออกเดินทางไปกาญจฯ บ้านป้าสมเกียรติ ถือเป้าหมายต่อไป...มาถึง เราประเดิมด้วยการกางเต้นท์ เพื่อจะนอนคืนนี้กัน...อากาศดีมาก ไม่หนาวมาก และก็ไม่ร้อน.. เจ้าของบ้านคือป้าสมเกียรติ ดีใจที่เรามาเยี่ยมกัน จัดเตรียมอาหารต้อนรับอย่างกับโรงแรมห้าดาวเลยทีเดียว...คืนนั้นหลังจากรับประทานมื้อเย็นกันแล้วเด้ก ๆ ก็ได้สนุกสนานรอบกองไฟกัน ก็เป็นประสบการณ์ดี ๆ สำหรับเด็ก ๆ อีกครั้งหนึ่งที่พวกเขาจะได้สนุกสนานและมีความทรงจำที่ดี สำหรับเก่า และต้อนรับปีใหม่ ขอบคุณป้าสมเกียรติ ลุงมนตรี ที่ทำบ้านไว้อย่างหรู...ทำให้เด็ก ๆ ได้สนุกสนานกัน

"ร่วมแดนมัธยม เราเคยอยู่เรียงเคียงคู่...,

...จิตใจอดสูเมื่อเราจำพรากจากไกล เคยรักเคยร่วมสุขสมฤทัย จากไปดวงใจยังฝันละเมอ ได้กิน ได้เล่น ได้เรียน เจอะกันเช้าค่ำ ต้องมาจำพราก จากไกล ดวงใจ อาวรณ์ เพียงหวังไมตรี เปี่ยมล้นคำพร ให้เธอจากจร ไปดี...จำลา จำร้าง จำจร ลาไกล ด้วยจิตห่วงใย ใฝ่ฝัน ขอให้บทเพลงเป็นเครื่องเตือนกัน จากไปยังฝันละเมอ จิตใจของเราหวังเพียงได้พบกันใหม่..., " เสียงเพลง ยังก้องอยู่ในหู เมื่อได้กลับมาเยี่ยมโรงเรียนเก่า เสียงเพลงเมื่อเกือบยี่สิบปี ยังคงดังอยู่ชัดเจน ไม่น่าเชื่อว่าเวลาจะผ่านไปรวดเร็วขนาดนั้น ไม่ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหน ความห่วงใย มิตรภาพที่ดีก็ยังคงมีต่อกันเรื่อยไป ตราบเท่าที่เรายังมีชีวิตอยู่ ช่วงต้นเดือนธันวาคมได้มีโอกาสไปเยี่ยมครอบครับของ อ.พะดา และแพรว ที่เชียงใหม่ รู้สุกสนุก และรำลึกถึงบรรยากาศเก่า ๆ ในอดีตที่ผ่านมาแล้วเกือบ ยี่สิบปี ไม่น่าเชื่อว่าเวลามันจะผ่านไปรวดเร็วแบบนั้นเวลาเดินไปทุกวัน ไม่ว่าแดดจะออก ฝนจะตก มันไม่เคยหยุดนิ่ง ไม่มีใครหยุดยั้งมันได้ กาลเวลาได้สะสมประสบการณ์ที่ดี ๆ ระหว่างเพื่อน และทุกคนที่เราได้พบเจอ สิ่งที่ดีที่สุด ก็คือเก็บมันไว้ในความทรงจำ และจำไว้ สำหรับวันเวลาที่ดี

อยุธยา เมืองเก่าของเราแต่ก่อน...

ไม่ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหน ความห่วงใย มิตรภาพที่ดีก็ยังคงมีต่อกันเรื่อยไป ตราบเท่าที่เรายังมีชีวิตอยู่ นึกอะไรไม่ออกก็ชวนกันเที่ยว และอีกเช่นเคยครับเราดั้นด้นไป อยุธยาเมืองเก่า ทางไม่ไกลจากกรุงเทพนัก ประมาณชั่วโมงกว่าก็ถึงแต่เสียดายที่วันนั้นพวกเราออกมากัน เย็น ๆ แล้ว .... หลังจากเสร็จจากกิจกรรมที่โบสถ์ เลยทำให้มาถึงเย็น และได้เที่ยวแค่ที่เดียว แต่ก็สวยนะคุ้มที่ได้มาเที่ยว หวังว่าคงจะได้มาเที่ยวแบบเต็ม ๆ วันอีกสักครั้ง

Finally I got the answer... God is amazing...

Almost three months I have been waiting for the answer from my Father in heaven. I though I have to turn back, if I wouldn't get any answer, but just one week before final exam(19Nov Morning) God answered my prayer How to do next. Amazing! God is amazing. How can I refuse Him I have to go on and follow His way. No turning back no turning back. Now I am your servent God please use me as your will and please tell me how to do everyday.

Thank you so much for your wonderful love
Ruangwit

Sometime we don't know...

It is almost two months,I have been spending time in MC for ESL Advanced class. Next month I gonna be finished. What will I do next? I don't know and no answer for now. I have to wait until that time come, however I beleive the plan is already planed. Who do that? no one can do this except God.

เริ่มหนาวแล้ว...น้ำค้างมาเยือน

เริ่มจะหนาวแล้วสินะ ฝนเริ่มหายไปแล้ว น้ำค้างเริ่มมาเยือน บรรยากาศที่มวกเหล็กดีมาก ได้เห็นดวงดาวยามค่ำคืน ท้องฟ้าสดใสหลังจากที่ฝนกระหน่ำมาหลายอาทิตย์ติดต่อกัน พอเริ่มบรรยากาศหนาวทำให้คิดถึงปีที่ผ่าน ๆ มาที่ได้มีโอกาสได้ไปเที่ยวกับเพื่อน ๆ ดูทีไรทำให้รู้สึกมีความสุขทุกครั้งไป ช่วงเวลาดีๆ กับสิ่งดี ๆ กับเพื่อนดีๆ ทำให้ชีวิตดูมีคุณค่า ทำให้มีแรงกล้าที่จะก้าวเดินต่อไป ทำให้เห็นเป้าหมายและสิ่งที่ควรจะทำ ทำให้ อะไร ๆ อีกมากมาย แค่เพียงอยากบรรยาย แต่ก็คงไม่มีคำบรรยายอะไรที่จะมาแทนความรู้สึกที่ดี ๆ นี้ได้

วัน...เวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน

เริ่มต้นเดือนใหม่แล้ว และก็ใกล้จะสิ้นปีอีกแล้ว วันเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วเหลือเกิน ไม่รู้ใครจะคิดอย่างไร เหมือนกับเราคิดหรือเปล่า แต่เราว่ามันผ่านไปเร็วมาก ๆ นี่ก็เริ่มเดือนใหม่แล้ว ชีวิตต่อไปจะเป็นอย่างไรไม่อยากจะคิดเลย รู้อย่างเดียวว่าต้องเดินต่อไป เดินต่อไป ถ้าเป็นพระประสงค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้าเราคงจะได้เดินต่อไป...

Tenses Review...

Present Simple
Forms:
- Verbs ending in o, s, ch, sh, x add -es for the third person singular
Meaning:
- to describe Habitual action.
- to describe Actions and Situations that are generally or usually true.
- to describe Facts which are always true.

Present Continuous
Forms:
- Verb be and the -ing.
- Verbs ending -e drop -e when add -ing.
- Verbs with one syllable, ending in one vowel and one consonant, double the consonant when add -ing.
- Verbs ending -ie change -ie to y then add -ing.
Meaning
- to describe Actions in progress at the present moment.
- to describe Actions happening 'around now' even though not at the moment of speaking.