ตั้งแต่เย็นวันศุกร์เราได้แต่ยุ่งอยู่กับงานเก็บของเพื่อจะย้ายมามวกเหล็ก ยังมีของเหลืออีกหลายอย่างและก็ยังมีงานที่ต้องทำที่กรุงเทพอีกหลายอย่างเช่นกัน ใกล้เที่ยงแล้วก็ต้องรีบกลับมาเก็บของก่อนเพราะกลัวไม่ทัน เพราะเพื่อนจะมารับตอนสี่โมงเย็น ...อ้าว เปลี่ยนแล้วเหรอ...บอกใหม่ว่าจะมาตอนสองทุ่ม...ดีเหมือนกันเราออกไปทำธุระข้างนอกต่ออีกหน่อยแล้วค่อยกลับมาตอนใกล้สองทุ่มก็ได้ดีนะที่โทรไปถามก่อนจะได้มีเวลาทำธุระให้เสร็จ......สองทุ่มแล้วเพื่อนมารับที่บ้านกินข้าวกันก่อนอิ่มหนำ แล้วก็ออกเดินทางสู่มวกเหล็ก กว่าจะมาถึงบ้านก็ดึกมากแล้ว ดีใจที่ไม่เห็นมีใครบ่นเลย มาถึงบ้านก็จัดแจงปูที่นอน นอนกันแบบสบาย ๆ ใครอาบน้ำก็อาบ ไม่อาบก็ไม่เป็นไร..เอใครนะไม่อาบน้ำ เราเองนี่หว่า... ฮ่า..
...ใช้เวลาที่มวกเหล็กกับเพื่อน ๆ เสาร์ อาทิตย์ ...คิดแล้วก็ใจหายนะ ที่เพื่อนที่เคยไปไหนด้วยกัน กินด้วยกัน ร่วมทุกข์บ้าง สุขบ้างด้วยกัน จู่ ๆ ก็ต้องมาแยกกันคนละทิศ ละทางอีกแล้ว แต่มันก็คือชีวิตที่ต้องเดินไปนะ ทุกคนก็เข้าใจนะ แต่ท้ายที่สุดระยะทางไม่ใช่ปัญหาที่จะทำให้ความสัมพันธ์ของเราเพื่อน ๆ น้อยลงไป มันกลับทำให้เรายิ่งผูกพัน และมีความเห็นอกเห็นใจกันเพิ่มมากขึ้น..ดีจังมีเพื่อนที่ดี ๆ
No comments:
Post a Comment