อย่าให้การรู้คุณค่าบางสิ่งบางอย่างเมื่อสายไปแล้ว...

มีหลายครั้งจากประสบการณ์ที่ได้ยินจากใคร ๆ หลายคนว่ากว่าจะรู้ว่าบางสิ่งมีคุณค่าต่อตัวเองก็เมื่อสิ่งนั้นหลุดมือไปแบบไม่หวลกลับ อาจจะจริง เพราะคนเราเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเรา หรืออยู่รอบข้างตัวเรา เรามักจะมองไม่เห็นคุณค่า กว่าจะเห็นคุณค่าสิ่งนั้นก็ต่อเมื่อได้สูญเสียสิ่งนั้นไปแล้ว ทำไมเราจะต้องปล่อยให้เป็นแบบนั้น ดังนั้นเราควรจะให้ความสำคัญกับทุกสิ่งที่อยู่รอบข้างเรา ใส่ใจอีกนิดกับทุกสิ่งแล้วเราจะพบว่ายังมีสิ่งที่สวยงาม ทรงคุณค่าใกล้เรา ที่เราลืมให้ความสำคัญไป...อย่ารอจนกว่า จนกว่า สายเกินไป คงไม่มีอะไรที่จะทดแทนสิ่งที่สูญเสียไปได้...

ปิดสงกรานต์คงไม่ได้ไปไหน...เรา

ปิดสงกรานต์ปีนี้คงไม่ได้ไปเรา คงจะอยู่แถวมวกเหล็กนี่แหละ ไปไหนก็ต้องใช้เงิน และก็ต้องแย่งกันเดินทาง แย่งกันกิน ถ้าจะเที่ยวก็คงจะเที่ยวใกล้ ๆ แถวนี้ดีกว่า อีกอย่างก็ยังมีงานค้างที่ต้องทำให้เสร็จอีกหลายอย่าง เพราะถ้าไปเที่ยวสงกรานต์ก็ไม่สนุก กลับมาต้องรีบทำงานส่งอีก..เห้อ...เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย...