การจบ เพื่อการเริ่มต้นที่ดีกว่า

บางคนอาจจะกลัวการจบลง กับอะไรหลาย ๆ อย่าง อันหนึ่งก็คือหน้าที่การงาน เมื่อมีการจบสิ้นอาจจะนำมาซึ่งความยากลำบาก การเปลี่ยนแปลงความเป็นอยู่ วิถีชีวิตที่เปลี่ยนไปไม่มีใครรับรองได้ว่าจะดีขึ้น หรือว่าแย่ลงกว่าเดิม
...และแล้วฉันก็ตัดสินใจที่จะลองสัมผัสกับความรู้สึกนั้นดู แต่หากว่าฉันไม่ได้กลัวเหมือนอย่างใคร ๆ เพราะฉันเชื่อเสมอว่าพระเจ้าจะทรงเลี้ยงดูฉัน และครอบครัวของฉัน ฉันได้ตัดสินใจลาออกจากงานทีพึงทำมาได้ 3 เดือนครบพอดี ในวันที่ 31 กรกฎาคม 2550 ฉันบอกกับฝ่ายบริหารที่ได้คุยว่าฉันไม่อยากให้ใครลำบากใจในสถานะภาพของฉัน ให้ฉันไปดีกว่า ก็แค่นั้น ฉันตัดสินใจแล้ว และทุกอย่างก็เหมือนจะสอดคล้องกันไปหมด ฉันเชื่อว่าพระเจ้าต้องเตรียมอะไรให้ฉันทำอย่างแน่นอน...

...อีกวันที่หนึ่งก็ได้เรียกฉันไปสัมภาษณ์ และเซ็นต์สัญญา ซึ่งฉันเองก็ไม่ได้ติดต่อไว้ แต่ฉันได้ส่งประวัติไว้ให้กับบริษัทจัดหางานตั้งนานแล้วจนจำไม่ได้ ประมาณ 5-6 เดือนได้แล้วมั้ง แต่พอฉันลาออกจากที่เดิม งานใหม่ก็เรียกไปเซ็นต์สัญญา นี่สิ ฉันเชื่อว่าพระเจ้าได้จัดเตรียมสิ่งนี้ให้ฉันอีกแล้ว คุณจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม เพราะว่าที่ใหม่นั้น ไม่มีตำแหน่งที่ฉันจะทำ แต่เข้าก็สร้างตำแหน่งนี้ขึ้นมาให้ฉันพร้อมกับให้ค่าตอบแทน ที่ถือว่าใช้ได้เลยทีเดียว...ถึงแม้จะเป็นสัญญาแค่ 1 ปี ฉันก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่พระเจ้าได้จัดเตรียมให้อยากจะขอบคุณพระเจ้าอีกครั้ง... แล้วฉันจะไม่รักพระองค์ได้อย่างไร เพราะพระองค์ดีต่อฉันมากมายถึงเพียงนี้
20 สค. 50

ข้อมูลระบบ Blog นี้

อีเมล์ของเราคือ rwow2506@yahoo.com นะจ้ะติดต่อได้
สี่หนึ่งศูนย์หนึ่งเก้าแปดฟอร์แอพเวอร์เพื่อทุกคนตลอดไปจ้ะ

เริ่มงานที่ ร.พ. พญาไท

วันที่ 16-17 สค.50 ปฐมนิเทศก์ (พฤ-ศ)
-----------------------------
วันจันทร์ 20 สค.50 ปฐมนิเทศ ครึงวัน
11.00 ถึงเย็น อบรมระบบห้องจ่ายยา SSB

-----------------------------

ค่ายครอบครัวสัมพันธ์ที่ศิลาทองรีสอร์ท

รอกันมาเป็นเวลานานก็ถึงวันที่เหล่าสมาชิกโบสถ์โรงพยาบาลมิชชั่นจะได้ไปอยู่รวมกัน หรือที่เราเรียกกันว่าค่ายครอบครัว ซะทีครั้งนี้ตกลงได้จัดให้มีขึ้นที่ศิลาทองรีสอร์ท อ.ปากช่อง เป็นสถานที่ของคนรู้จัก ที่ทำงานที่โรงพยาบาลมิชชั่น เราจึงได้ราคาพิเศษ
มีรถออก 2 รอบรอบแรกออกไปประมาณ 2.30 น. ของวันศุกร์ที่ 27 ก.ค. 50 (เห็นบอกว่ามีรถออกรอบนี้ตั้ง 4 คันแน่ะ) ตอนแรกเราก็ตั้งใจจะไปรอบนี้เหมือนกัน แต่มีคนบอกว่ารถเต็มหมดแล้ว เราก็เลยต้องรอไปจนถึงรอบที่ 2 คือ 6.30 น. ตอนเย็นโน่น อุตส่าห์รอมาจนถึง 6.30 น. เย็นแล้ว ปรากฏว่ารถก็ยังออกไม่ได้เพราะว่ายังรอ กลุ่มฟิลิปปินสุ์ อีก 2-3 คนที่ยังมาไม่ถึง กว่าจะออกได้ก็ปาเข้าไป 7.30 น. มืด ทำให้ไปถึงสถานที่เข้าค่ายเกือบเที่ยงคืน....

เวลาที่ผ่านไป...

...นานล่ะที่ไม่ค่อยได้เข้ามาบันทึกอะไรไว้เลย ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกก็ตั้งใจไว้อย่างดีว่าจะบันทึกสิ่งต่าง ๆ รอบข้างไว้ให้มากที่สุดแต่เอาจริง ๆ เข้าแล้วก็แพ้สิ่งยั่วยวนต่าง ๆ ที่ทำให้เราลืมไปว่าเวลามันผ่านไปช่างรวดเร็วยิ่งกว่าอะไรเสียอีก เมื่อได้มาก็ทำให้เราได้คิดถึงตัวเอง คนรอบข้าง สิ่งต่าง ๆ ว่าเราได้ทำอะไรเพื่อเขาเหล่านั้นบ้าง... ไม่เลยอ่ะ...ส่วนใหญ่เราก็จะคิดถึงตัวเราเองก่อน หรือแม้แต่ตัวเองก็แทบจะไม่ได้คิดถึงเลย แล้วจะคิดถึงคนอื่นได้อย่างไร
... วันนี้ดีที่ได้คุยกับเพื่อนเก่าที่ทำงาน ได้รับรู้ความในใจอะไรหลายอย่าง คงจะบอกไว้ที่นี่ไม่ได้ หรือได้ก็ไม่รู้นะแต่ก็บอกได้อย่างเดียวว่ามันทำให้เรารู้สึกดีไปด้วย...

DHCP Config ทำอย่างไร ?

1. ติดตั้ง DHCP ก่อน (อยู่ใน Control panel->Internet Explorer)

อ้อ ลืมบอกไปเราย้ายบ้านแล้วจ้ะ

อ้อ ลืมบอกไปเราย้ายบ้านแล้วจ้ะ ย้ายมาเช่าบ้านอยู่ใกล้ ๆ กับโรงเรียนของลูก...ก็สนุกไปอีกแบบชีวิตมีรสชาดดี...ไปอีกแบบใครไม่เป็นไม่เจอแบบเราคงไม่ได้รับรู้ว่าชีวิตมันมีรสชาด ขนาดไหน...ทำให้เราได้รู้จักอะไรอะไรอีกหลายอย่างแม้กระทั่งคำว่าเพื่อน...

เริ่มงานใหม่ซะที หลังจากพักมาเป็นเดือนละ

३०/04/07

• วันนี้มาศึกษางานใหม่ ที่ EIS ได้ทำงานเลย เริ่มพิมพ์บัตรผู้ปกครองเยอะมากเพราะจะเริ่มใช้งานวันพรุ่งนี้
• วันนี้ก็จบลงด้วยดี คิดว่าก็สบายใจดีอ่ะไม่ค่อยได้ยุ่งกับใครไม่ปวดหัวมาก

เพื่อนกินหาได้ เพื่อนตายอยู่ไหน

ยามที่สับสน วุ่นวาย เพียงเราสงบนิ่ง อย่าเคลื่อนไหวไปตามสภาพแวดล้อม เราก็จะมองเห็นอะไรรอบกายเราชัดเจนว่าอะไรเป็นอะไร ขอบคุณทุกคนที่คอยเป็นเพื่อนยามที่เราต้องการความช่วยเหลือ ถึงแม้จะด้วยจุดประสงค์ใดก็แล้วแต่ สำหรับเราแล้วถือว่าเป็นความจริงใจที่เราได้รับทั้งสิ้น... คิดได้แค่นี้จริง ๆ

เห็นใจครอบครับ และลูก ๆ เมีย แม่.... แต่ก็ไม่อยากแสดงอาการอะไรออกไปให้เค้าต้องลำบากใจ ยืนหยัดด้วยความมั่นคง ให้เค้ามั่นใจ... และยิ้มได้....

กาหลง เธอคือเพื่อนยาก ของฉันจริง ๆ

...สงสาร เห็นใจเธอจริง ๆ นะกา เธอคือเพื่อนยาก ของฉันจริง ๆ
เช้านี้ตื่นเช้าเพราะว่าต้องไปนำนมัสการเช้า ให้เปตองไปช่วยร้องเพลงให้ด้วย อ่านพระคัมภีร์ โยฮัน 6:33-40 แล้วก็สลับกับเปตองร้องเพลง ทำให้ใจรู้สึกสงบ แล้วก็ภูมิใจตัวลูกมาก
...เช้าวันนี้ แม่มีนัดกับหมอที่ รพ.รามาฯ อุ้มแม่ลงมาจากบ้าน เรียก แท็กซี่ แล้วก็ดุ กานิดหนึ่ง ที่ช้า เพราะว่าเกือบจะ เก้าโมงอยู่แล้ว แต่ก็เห็นใจเธอนะกานะ ฉันขอโทษ แต่ก็อยากให้เธอรักษาเรื่องเวลาให้มาก ๆ เห็นแล้วก็อนาถใจเหมือนกัน เธอพาแม่สามีไปหาหมอ ลูก ก็ร้องตาม งอแง... สามีก็ต้องทำงาน...อดทนนะกานะ ตอนบ่ายกาโทรมาบอกว่าเงินอาจจไม่พอ เราโอนเงินไปให้อีก เจ็ดพัน... แล้วได้ยินเสียงกาบอกว่า รู้ไหม..."พ่อฉันตายแล้ว แล้วค่อยพูดกัน" เท่านั้นฉันก็นึกสงสารเธอแบบสุดขั้วหัวใจ น้ำตาไม่รู้ไหลออกมาได้อย่างไร มันไม่ใช่น้ำตาแห่งความเสียใจนะ แต่มันเป็นมากยิ่งกว่านั้น ฉันสงสารเธอจริง ๆ กาหลง

รักนะ
สามีของเธอ

Week of pray (Ps. Scoot Griswold)

ค้นหาเอกสารเก่า ๆ ที่ในลิ้นชักเพราะรกมาก พบเอกสารชุดนี้เป็นสูจิบัตร สัปดาห์แห่งการอธิษฐานซึ่งนำโดยศาสนาจารย์สก๊อต กรีสวอลด์ เรื่องน่าสนใจมาก จัดในช่วงวันที่ 13-18 มิถุนายน 2548 หลายปีผ่านไปแล้ว เหมือนแป๊ปเดียวเอง

อ.สก๊อต มีลูก 3 คน ลูกสาวคนโต มะลิ, มิตรภาพ, ตะวัน ภรรยาชื่อจูลี่ เหมือนกับครอบครับเราเลย ภรรยาท่านน่ารักมาก ท่านเล่าประสบการที่ไปอยู่ที่กัมพูชา เป็นประสบการณ์ที่ดีมาก ได้กำลังใจที่ดีให้กับผู้ฟัง..

Basket ball BAH VS UN-ESCAP.

Today 1 March 2007, Mission Hospital have Basket ball Game at Basket ball court of UN-ESCAP, We some of workers and our church members are enjoned the games.

...เป็นการแข่งขันเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างองค์กรอีกครั้งหนึ่งที่เราได้พยายามติดต่อเรื่อยมาและแล้วก็มาถึงความสำเร็จในการเชื่อมความสัมพันธ์ จนได้มีการจัดการแข่งขันขึ้นวันนี้ เราได้เชิญชวนพนักงานหลายต่อหลายท่านให้ไปร่วมกันเชียร์ ซึ่งหลายคนก็สนุกสนาน เราได้รถบัส วิทยาลัย ในการไปส่งที่สนามของ UN รู้สึกว่าผู้อำนวยการโรงพยาบาลจะขับรถเก๋ง ตามมาหรือว่าอย่างไร เราไปถึงที่บริเวณสนามแล้ว แต่ว่าผู้อำนวยการก็ยังไม่มาสักที เลยไม่มีตัวแทนของโรงพยาบาลในการมอบของที่ระลึก เราเลยเป็นผู้มอบแทน เพราะว่าเดี๋ยวจะเย็นมาก ได้เวลาแข่งขันกันแล้ว เสร็จจากการแข่งขันมีการเลี้ยงอาหารจนอิ่มหนำสำราญ...เป็นการเชื่อมความสัมพันธ์ที่ดีมาก...ครั้งนี้โรงพยาบาลมิชชั่นเป็นฝ่ายชนะ...คิดว่าปีต่อไปคงจะมีงานแบบนี้อีก