เพื่อนธนภูมิ มาซ่อมแอร์ให้ และเพื่อนปีนัง ก็มากินข้าวด้วย

...เช้าวันใหม่ ตื่นนอนคล้าย ๆ กัน เดินทางอยู่ทุกวัน รุ่งเช้า ตื่นนอน เหมือนกัน ดังวานซืน หวังแค่เพียง ผ่านวันให้พ้นวัน ...เสียงเพลงที่เคยร้อง เมื่อหลายปีก่อน ดังก้องในความคิด ช่างเป็นชีวิตที่สำเร็จรูปตามนั้นจริง ๆ ชีวิตคนเรา ถ้าไม่คิด ไม่ทำอะไรที่เป็นประโยชน์เพื่อผู้อื่นบ้าง ไม่ห่วงใย เอื้ออาทร ใส่ใจดูแลคนรอบข้างให้มีความสุข มันก็คงอยู่ไปอย่างนั้นวัน วัน จริง ๆ
...เมื่อวานเพื่อนธนภูมิ มาซ่อมแอร์ให้ และเพื่อนปีนัง ก็มากินข้าวด้วย หลังจากนั้นก็ไป RBAC เพื่อเอาหลักฐานการชำระภาษีไปส่ง แล้วก็กลับมาพบครูประจำชั้นของนิกกี้ เสร็จแล้วก็กลับมาบ้านสอนเปียโนลูกได้นิดหน่อย คงจบภาระกิจละสำหรับวันนี้